Choroby gruczołów dokrewnych spowodowane cukrzycą

Zaburzenie przemiany węglowodanów, które występuje w przebiegu hormonalnie czynnych nowotworów wymienionych w tabeli 18, może być różnego stopnia. Nieprawidłowa tolerancja glukozy jest w tych chorobach zjawiskiem powszechnym i stwierdza się ją u 70—100% pacjentów, natomiast jaw¬na cukrzyca występuje rzadziej — przeciętnie w 20—30% przypadków, częściej w nowotworach wytwarzających glukagon. Częstym objawem jest insulinooporność, co sprawia, że konieczne jest stosowanie insuliny (p. str. 291). Jak dotąd, jest to jedyna grupa cukrzyc uleczalnych, o ile dostatecznie wcześnie zostanie wyleczona choroba podstawowa. Jeżeli jednak nadmierne wydzielanie (lub stosowanie) hormonów działających antagonistycznie wobec insuli¬ny trwa dłużej, zwłaszcza jeżeli doszło do przerzutów, które również zachowują czynność dokrewną, następuje stopniowa degranulacja i zanik komórek B w wyspach trzustkowych i wykształca się obraz cukrzycy trwałej, wymagającej z reguły stałego leczenia insuliną.