Występowanie choroby cukrzycowej

Dotąd nie przeprowadzono odpowiednio wystandaryzowanych i obejmujących dostatecznie duże populacje badań, które by pozwoliły ustalić chorobowość wskutek cukrzycy typu 1 w różnych rejonach świata. Zebrane w tab. 1 wyniki badań dotyczą populacji w różnym wieku, przy czym dość często pomijane są w nich dzieci i młodzież, a więc te grupy ludności, w których z reguły występuje cukrzyca tego typu. Ocena częstości występowania cukrzycy typu 1 opiera się zatem tylko na badaniach epidemiologicznych i rejestrach chorych, które obejmowały wszystkie grupy wieku badanej populacji.
Poza faktem, że cukrzyca typu 1 pojawia się najczęściej we wczesnym okresie życia (przed 30 r.ż.), pewne znaczenie w ustaleniu częstości jej występowania ma także to, że wymaga ona od samego początku leczenia insuliną. Na tej podstawie można z dotychczas przeprowadzonych badań wnioskować, że dotyczy ona w Europie i Ameryce Północnej (wśród ludności kaukaskiej) około 10% ogółu chorych na cukrzycę. Ponieważ zapadalność na cukrzycę typu 1 nie zmieniała się, a w każdym razie zwiększała się w ostatnich dziesięcioleciach w tym obszarze świata znacznie wolniej aniżeli zapadalność na cukrzycę typu 2, obecnie odsetek chorych na cukrzycę typu 1 jest w Europie i Ameryce Północnej mniejszy aniżeli przed kilkudziesięciu laty (ryc. 1). Z tych samych względów ta postać cukrzycy może być częstsza wśród ludności tubylczej nie¬których krajów Trzeciego Świata o niskim stopniu rozwoju ekonomicznego. Równocześnie zwraca uwagę rzadkie występowanie cukrzycy typu 1 wśród wielu niekaukaskich grup etnicznych, przede wszystkim wśród tubylczej ludności na Dalekim Wschodzie (Japonia, Chiny), na wyspach Oceanii (Polinezja, Mikronezja, Melanezja), wśród Indian amerykańskich, Eskimosów. W nie¬których tych grupach etnicznych wzrost stopy życiowej i modernizacja życia spowodowały wręcz dramatyczne zwiększenie się chorobowości wskutek cukrzycy typu 2, jednak nie dotyczyło to cukrzycy typu 1. Występowanie różnic geograficznych (etnicznych) w częstości występowania cukrzycy typu 1 jest głównie następstwem różnic w zapadalności, które dotąd nie są wyjaśnione. Obserwowane w kaukaskiej grupie etnicznej kojarzenie się cukrzycy typu 1 z określonymi antygenami HLA (p. str. 53) nie zawsze dotyczy innych grup etnicznych.