Pages Menu

Categories Menu
Zrogowaciały naskórek pięty. Zadbane stopy - nawet pięty! Skuteczny płyn na zrogowaciałe pięty
Każdego roku na wiosnę, kobiety zadają sobie pytanie - czy ich stopy są gotowe na nadchodzące lato? Przez zimę bowiem większość
Laserowe usuwanie owłosienia Warszawa
Dzisiejsze kanony piękna wymagają usuwania zbędnego owłosienia. Większość kobiet codziennie stosuje różnego rodzaju sposoby, aby pozbyć się niechcianych włosów z nóg i pach. Te sposoby
Kurs makijażu permanentnego - makijaż permanentny ust Poznań
Wiele kobiet codziennie wykonuje makijaż. Nie ma co się oszukiwać - w makijażu większość z nas wygląda zdecydowanie lepiej, niż bez niego, a wyglądając lepiej,
Modne cieniowanie na paznokciach. Profesjonalny manicure ombre Warszawa. Jak zrobić żelowe ombre?
Marzysz o wyjątkowych zdobieniach na paznokciach. Znudziły ci się jednokolorowe, zwyczajne lakiery. Czasem warto trochę
Bezproblemowa depilacja gorącym woskiem w domu. Sposoby na gładkie ciało - depilacja woskiem Sopot
Gładkie ciało to coś czego pragną kobiety. To dlatego poddają się zabiegom, które mają im to zapewnić. Wiele kobiet jest
Bądź naturalnie piękna - Polskie marki kosmetyków kolorowych. Naturalne kosmetyki do makijażu
Wiele kobiet lubi nakładać na swoją twarz makijaż. Najlepiej, gdy podkreśla on to co w nas najpiękniejsze, ale i ukrywa to,
Rozsądne odchudzanie kluczem do sukcesu
Chcąc pozbyć się zbędnych kilogramów bardzo często skupiamy się na chęci szybkiego zauważenia efektów. Zapominamy przy tym, że zbyt radykalna utrata wagi może skutkować wystąpieniem

Posted by on wrz 6, 2017 in Zdrowie |

Cukrzyca a inne choroby genetyczne

Zaburzenia przemiany węglowodanów opisano w około 45 zespołach i chorobach genetycznych, których sposób dziedziczenia jest dokładniej poznany (p. tab. 20). Jednak kojarzenie się nieprawidłowej tolerancji glukozy i cukrzycy z tymi jednostkami nozologicznymi nie wyjaśnia sposobu dziedziczenia cukrzycy „idiopatycznej”, a w szczególności cukrzycy typu 2. W obecnie przyjętej klasyfikacji WHO te postacie cukrzycy, które występują w różnych zespołach i chorobach genetycznych, zalicza się do typu 3. W ogólnej populacji chorych na cukrzycę są to przypadki bardzo rzadkie.
W dawniejszych doniesieniach podkreślano częste kojarzenie się hiperury-kemii i dny z cukrzycą, głównie z cukrzycą ludzi dorosłych i otyłych, sugerując, że to wspólne występowanie obu chorób z cukrzycą może być wyrazem sprzężenia genetycznego. W nowszych badaniach rzeczywiste współistnienie cukrzycy oraz hiperurykemii i dny stwierdzono jedynie w niektórych niekaukaskich grupach etnicznych (Polinezyjczycy) i w tych populacjach może w grę wchodzić sprzężenie genetyczne obu chorób. Natomiast w kaukaskiej grupie etnicznej bierze się pod uwagę w wyjaśnianiu współwystępowania (raczej sporadycznego) cukrzycy oraz hiperurykemii i dny mechanizmy metaboliczne: z jednej strony słabe diabetogenne działanie kwasu moczowego i częste wy¬stępowanie pierwotnych hiperlipoproteinemii u osób ze zwiększonym stężeniem tego kwasu, z drugiej — wpływ zwiększonego wytwarzania i prze¬miany fruktozy w cukrzycy na zwiększenie ogólnoustrojowej puli kwasu moczowego.
Cukrzyca występuje dość często w pierwotnych hipeilipoproleinemiach, w których zaburzenie transportu i zużytkowania tłuszczów doprowadza do gro¬madzenia się we krwi w nadmiarze różnych frakcji lipoprotein. Rodzinne wy¬stępowanie tej heterogennej grupy zaburzeń jest wynikiem ich determinacji genetycznej, również zróżnicowanej.
Ponieważ niewyrównana cukrzyca powoduje hiperlipidemię i hipercholeste- rolemię, pierwotną hiperlipoproteinemię współistniejącą z cukrzycą można rozpoznać dopiero po całkowitym wyrównaniu przemiany węglowodanów. W tych przypadkach cukrzyca ma z reguły przebieg łagodny i nie wymaga stosowania insuliny, a często zaburzenie przemiany węglowodanów ogranicza się do bezobjawowej nietolerancji glukozy. Cukrzyca i nieprawidłowa tolerancja glukozy występują głównie w hipertriglicerydemiach i ich częstość w pierwotnych hiperlipoproteinemiach typu III, IV i V ocenia się na 50—80% [29, 37]. Bardzo często stwierdza się wówczas otyłość, w niektórych typach hiperlipoproteinemii także hiperurykemię (p. wyżej). W hipercholesterolemiach (hiperlipoproteinemiach typu IIA i IIB) zaburzenia przemiany węglowodanów występują rzadziej, są jednak częstsze niż w ogólnej populacji. Natomiast w pierwotnej hiperlipoproteinemi typu I (hiperchylomikronemii) częstość cukrzycy i nieprawidłowej tolerancji glukozy odpowiada na ogół wskaźnikom charakteryzującym ludzi bez zaburzenia przemiany lipidów. Z kolei wśród chorych na cukrzycę typu 2, metabolicznie wyrównaną, odsetek osób reprezentujących któryś z II—V typu hiperlipoproteinemii sięga 20%.
Współwystępowanie cukrzycy i nieprawidłowej tolerancji glukozy z pierwotnymi hiperlipoproteinemiami nie. jest dotąd w pełni wyjaśnione i jako ogniwa łączące oba te zespoły wymienia się czynniki egzogenne, powiązania metaboliczne i sprzężenie genetyczne. Częste kojarzenie się cukrzycy z pierwot¬nymi hiperlipoproteinemiami u ludzi otyłych może dowodzić, że tym ogniwem łączącym jest sama otyłość sprzyjająca ujawnianiu się dwóch różnych genotypów. W pierwotnych hipertriglicerydemiach znaczącą rolę przypisuje się nad¬miernemu wytwarzaniu insuliny (zwłaszcza w hiperlipoproteinemii typu V), w związku z często wówczas stwierdzaną hiperinsulinemią i wpływem insuliny pobudzającym lipogenezę w wątrobie i transport triglicerydów do tkanek po- zawątrobowych. Z drugiej strony wyrażany jest także pogląd, że hiperinsulinemia jest w pierwotnych hiperlipoproteinemiach zjawiskiem wtórnym i że jest ona następstwem insulinooporności z powodu zwiększonego zużytkowania kwasów tłuszczowych (insulinooporności poza(post)reeeptorowej), które wówczas występuje. Cukrzyca i nieprawidłowa tolerancja glukozy kojarzy się jednak z pierwotnymi hiperlipoproteinemiami również u osób nieotyłych, u osób z prawidłowym lub zmniejszonym stężeniem insuliny we krwi. W tych przypadkach należy brać pod uwagę genetyczne sprzężenie obu zespołów, któ¬re wobec zróżnicowania dziedzicznej determinacji poszczególnych typów pierwotnej hiperlipoproteinemii, a zapewne i cukrzycy typu 2, może być także zróżnicowane. Za tą koncepcją przemawia występowanie hiperlipoproteinemii w niektórych zespołach genetycznych, takich jak cukrzyca lipoatroficzna, zespół Wernera, zespół Pradera-Willego. Natomiast jest mało prawdopodobne, aby cukrzyca i hiperlipoproteinemie stanowiły odrębny zespół uwarunkowany przez swoisty genotyp,
W sumie dotychczasowe badania kojarzenia się hiperurykemii i dny oraz pierwotnych hiperlipoproteinemii — zaburzeń metabolicznych występujących rodzinnie i uwarunkowanych genetycznie — nie wyjaśniły modelu dziedziczenia cukrzycy typu 2 i przemawiają jedynie za słusznością hipotezy sugerującej genetyczne zróżnicowanie tej postaci cukrzycy.