Zakażenia bakteryjne przy cukrzycy

W dawniejszych doniesieniach dość powszechnie twierdzono, że zakażenia bakteryjne, zwłaszcza ropne, jak czyraczność, karbunkuł, angina, ropowica i in., są częstą przyczyną wystąpienia cukrzycy. Ten pogląd nie znajduje potwierdzenia we współczesnych, dokładnych zestawieniach. Można się co najwyżej zgodzić z twierdzeniem, że zakażenia te, a szczególnie ropne, które wybitnie pogarszają przebieg cukrzycy, przyspieszają ustalenie rozpoznania, a nie wystąpienie choroby. Niemniej jednak w sporadycznych przypadkach zakażenie bakteryjne może być czynnikiem stanowiącym bezpośrednią przyczynę wystąpienia cukrzycy typu 2. Znane są opisy przypadków, w których w prze¬biegu zakażenia bakteryjnego dochodziło do ujawnienia się pełnego obrazu klinicznego cukrzycy, a nawet do wystąpienia śpiączki cukrzycowej, zaś z chwilą ustąpienia infekcji choroba ulegała całkowitej remisji. Roli zakażeń bakteryjnych w etiologii cukrzycy typu 2 nie można wykluczyć i z tego względu, że są one przyczyną co prawda krótkotrwałej, ale nieraz bardzo dużej insulinooporności, w której rozwoju pewne znaczenie ma zapewne zwiększona sekrecja hormonów działających antagonistycznie wobec insuliny (glukagonu, katecholamin, glikokortykosteroidów).