W poglądach na etiologię cukrzycy nastąpiła w ostatnich latach duża zmiana wynikająca stąd, że samą cukrzycę przestano uważać za jednostkę nozologiczną, a uznano za zbiór różnych mechanizmów patogenetycznych mających jeden wspólny wykładnik: nietolerancję glukozy (hiperglikemię i — ewentualnie '— cukromocz). W etiologii cukrzycy idiopatycznej nadal w rachubę wchodzą czynniki genetyczne i czynniki środowiskowe, z tym że są one odmienne w obu typach tej choroby. Etiologia cukrzycy wtórnej i skojarzonej (typ 3) jest bardziej zróżnicowana; najczęściej przyczyną tego typu choroby są czynniki nabyte w ciągu życia, jednak niektóre jej postacie są uwarunkowane genetycznie.
