Grupy krwi i genotypy serologiczne a cukrzyca

Z licznych badań, przeprowadzonych głównie w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, nie wynikają żadne jednoznaczne wnioski co do kojarzenia się cukrzycy z określonymi grupami krwi. Ponadto traktowanie w przeszłości cukrzycy jako pojedynczej jednostki nozologicznej utrudnia interpretację otrzymanych dawniej wyników. W niektórych badaniach zaobserwowano wszakże tendencję do częstszego występowania grupy 0 i grupy A wśród chorych na cukrzycę w Europie, przy czym grupa 0 częściej występowała u chorych, u których choroba ujawniła się wcześnie (odpowiadając zatem głównie cukrzycy typu 1), zaś grupa A u chorych, u których cukrzyca pojawiła się w późniejszym okresie życia (a więc odpowiadała raczej cukrzycy typu 2).
W Polsce Grabowska nie stwierdziła znamiennej korelacji pomiędzy głównymi grupami krwi ABO a cukrzycą u osób dorosłych, natomiast zauważyła wśród nich znamiennie większą częstość wydzielniczy substancji grupowych A i B, Wśród chorych na cukrzycę w Danii zaobserwowano jednak częstsze występowanie grupy Le(a + ), a więc osób, które nie są wydzielaczami substancji A, B i H; w badaniach tych nie podano jednak, jak częstość występowania tej grupy krwi kształtowała się w zależności od wieku, w którym ujawniła się choroba. Rozdziały grup Rh, MN i systemu Kell nie różnią się wśród chorych na cukrzycę od rozdziału tych grup w ogólnych populacjach. Nie stwierdzono też jednoznacznej różnicy pomiędzy chorymi na cukrzycę a ogółem społeczeństwa w rozdziale genetycznych typów serologicznych, takich jak układ grupowy haptoglobin, układ grupowy Gc, układ grupowy Gm, układ grupowy Ag i układ grupowy Lp, a pojedyncze doniesienia sugerujące kojarzenie się niektórych spośród tych genotypów z cukrzycą były oparte na obserwacji małych grup probantów i wymagają potwierdzenia.